2012-05-22
Besorik ez, hankarik ez. Arazorik ez!
Gaztelanian urritasunak edo ezintasunak dituzten pertsonen inguruan aritu gara. Iruzkinen bitartez jaso ditugun ideiak bilduko ditugu.
Bestalde bideo honek pentsarazteko balioko digu, ikus ezazue pertsona honek nola egin dion aurre bere "izateko erari". Eredugarria benetan.
Harpidetu honetara:
Argitaratu iruzkinak (Atom)
-Al ver una persona discapacitada a la vez que te da hacen gracia, te dan pena.
ErantzunEzabatu-Yo creo que la gente se burla y se mete con ellos, habría que tratarlos con más respeto.
Yo creo que mucha gente se ríe de las personas discapacitadas. Creo que tenemos que tener más respeto con ellos. Cuando la gente se ríe de las personas pienso que se pasan un montón.
ErantzunEzabatuNo suelo encontrarme con discapacitados, pero hay alguna ocasión en que me encuentro con ellos, y entonces me dan un poco de pena, porque los veo solos y diferentes. Pero por ser diferentes, no tienen porque ser peores. También hay veces que la gente se burla de ellos, pero hay que tener empatía.
ErantzunEzabatu¡Que cruel es este mundo en el que vivimos!
No sé, pero igual cuando ves a un discapacitado igual te da un poco de gracia, miedo...etc. Lo podríamos mejorar con respeto, no burlarnos de esos, porque ellos también tienen sentimientos como todos.
ErantzunEzabatuPues yo no tengo mucho trato con las personas discapacitadas y también cuando los veo siento un poco de pena por ellos. Pero tampoco pienso mal de ellos ni los miro con caras raras porque al fin y al cabo son personas. No son nada raro, y a mí sí estuviera en su situación no me gustaría que la gente me mirase como si fuera rara y no me gustaría que me dejasen de lado por eso yo no lo hago con ellos.
ErantzunEzabatuYo no conozco a mucha gente discapacitada, pero mi convivencia es buena. Yo creo que es buena y que lo que hago esta bien, porque yo les hago caso, juego con ellos...
ErantzunEzabatuEntonces a mí me parece que le podría hacer un poco más de caso pero aún así está bien lo que yo hago.
Yo cuando veo a una persona discapacitada normalmente me dan pena, por no poder llevar una vida normal como yo.
ErantzunEzabatuLa verdad es que no conozco a personas discapacitadas, solo de vista con lo que no puedo saber cómo son, ni cómo viven. Si pudiera hacer algo por ellas no sabría el qué, pero si es alguien que que va a pasar un día conmigo, o una semana, o un rato, intentaría ser agradable.
Pues no tengo personas discapacitadas muy cercanas, pero conozco algunas de mi pueblo que son discapacitadas.
ErantzunEzabatuPodría mejorar en hablar más con ellas y a veces me los encuentro en la calle y pienso que algunos no tienen rampa para bajar las escaleras o alguna otra cosa más. En mi pueblo hay cuatro discapacitados. Tres adultos y una niña.
Yo soy amigo de un vecino de mi abuelo que tiene una enfermedad, yo cuando le veo me siento bien.
ErantzunEzabatuYo no soy como mis otros, no me rió de él, me rió con él.
Mis amigos, algunos del pueblo cuando le ben se ríen de él y además le imitan, no lo puedo entender.
Mi convivencia es buena con personas con dificultades como el síndrome de dawn y con ciegos y personas así.En nada.A ese tipo de personas hay que tenerles respeto porque tienen que dar pena porque no gustaría estar como están ellos y además aunque tengan problemas, sí tienen sentimientos y hay que respetarlos.
ErantzunEzabatuMi madre tiene una tía en silla de ruedas. Cuando vamos a verla, como tiene un pasillo muy estrecho, me pongo nerviosa porque no podemos pasar las dos a la vez.
ErantzunEzabatuCuando veo a personas discapacitadas no puedo parar de mirarlas y me dan mucha pena. Al hablar con ellos, me hacen gracia, pero reconozco que ellos lo pasan muy mal y no les hace nada de gracia.
Los discapacitados que más pena me dan son los niños pequeños.
Yo creía que uno cual no tiene piernas ni brazos se lo pasaría más mal, pero yo he visto en este vídeo que no tener piernas ni brazos no te puede impedir hacer una cosa que quieres hacer. Yo también he visto que ponía: sin brazos, sin piernas y sin problemas. Eso me había gustado mucho.
ErantzunEzabatuYo veo a esta persona sonriendo y me cuesta creerlo. Porque con todos los problemas que tiene ha sabido salir adelante.
ErantzunEzabatuYo creo que este vídeo puede servir para motivar a mucha gente que lo este pasando muy mal.
Cuando veo a una persona discapacitada, siento un poco de pena. Mi convivencia, no es ni buena ni mala porque conozco a una, que es de Viana pero nunca he hablado con él. Con sus familiares sí pero nunca les he dicho nada de lo que siento por esa persona.
ErantzunEzabatuMe parece que ese chico lo lleva muy bien, porque si me pasara a mí, no lo llevaría tan bien ya que no puede hacer algunas cosas.
ErantzunEzabatuPero aún así me gusta como va Nick.
A mi me ha gustado mucho el bideo y parece que lleva una vida normal.
ErantzunEzabatuEl chico que aparece en el vídeo dice que ya lo ha asumido, pero yo estoy segura que cuando le quitaban una pierna, otra, el brazo,... no lo pasaba nada bien. Desde luego es todo un ejemplo de superación, le aplaudo. El mensaje que transmite también es muy bonito.
ErantzunEzabatuPues yo al ver el vídeo e pensado, que es lo peor quedarte sin brazos y sin piernas pero también pienso lo que el a dicho que no se puede estar toda una vida pensando que no vales para nada. Entocnes me e alegrado porque e pensado que suerte tiene de pensar tan positivo.
ErantzunEzabatuYo tengo algunos amigos que tienes unos problemas como por ejemplo:
ErantzunEzabatuEl padre de uno de la ikastola, es discapacitado y no puede andar, abecés le ayudo a subir la cuesta de la plaza.
También el hermano de un amigo es sordo y es muy divertido nos lo pasamos muy bien con el.
Yo creo que eso es muy duro yo no podría vivir así, me parece imposible. El chico que aparece en el vídeo está muy bien.
ErantzunEzabatuNick para no tener piernas ni brazos esta muy feliz, también es muy gracioso y no le importa no tener ni piernas ni brazos.
ErantzunEzabatuA mi me a parecido bonito y increíble porque es muy duro acer cosas con una pata y sin manos.
ErantzunEzabatuYo no conozco nadie, en el día a día, discapacitado, pero si conociera a algún amigo discapacitado, desde luego, me esforzaría en ayudarle.Cuando veo a alguien con alguna deficiencia mental me siento fatal, y empiezo a pensar tanto que me duele la cabeza. Lo principal que me hace sentir mal es que normalmente están tristes, porque si yo veo a un hombre con el síndrome de Down, que es feliz me pongo muy contento.
ErantzunEzabatuYo creo que están un poco rechazados.
ErantzunEzabatuMi madre tiene una amiga que su hija tiene el síndrome de Down y no me gusta mucho estar con ella ya que me tira del pelo y me pega, pero también tiene autismo.
Un día fui a un camping y había un ciego,pero lo pasábamos bomba con él, no era un camping era como un campamento de 7 días. Hicimos como una peña y lo llamábamos Murci.
A mi, me ha parecido al principio que este video no era real, pero luego, he visto que era verdad. Lo que sí me ha costado aceptar ha sido ver como sonreía y llevaba una vida totalmente normal.
ErantzunEzabatuYo solo conozco un discapacitado, vive en Viana esta sordo pero le han puesto un aparato en el oído pare que oiga mejor. Ahora habla como un bebe que acaba de aprender a escribir. No suele salir mucho y por eso solo se le ve, de vez en cuando. Como ya os he contado habla mal Y por eso muchas personas se ríen, se burlan y hay algunos que hasta le pegan. Yo cuando le veo por la calle no me río ni me burlo, porque si me pasara a mí no me gustaría nada que se rieran de mí
ErantzunEzabatuYo creo que este hombre es increible, porque a pesar de sus dificultades ha seguido adelante, pero sobre todo se ha acomodado a la vida cotidiana.
ErantzunEzabatu